بازیگرانی که پشیمان شدند؛ از لیلا حاتمی تا پرستویی
به گزارش دیده بان هنر و به نقل از تابناک باتو؛ بعضی اوقات این تنفر به خاطر بازی ضعیف خود بازیگر برمی‌گردد و بعضی مواقع مجموعه شرایطی باعث می‌شود فیلم یا سریال نتواند انتظارش را برآورده کند. بهرحال دلیل هرچه باشد، بارها در مصاحبه‌های مختلف از زبان بازیگران مطرح شنیده‌ایم که از ایفای یک نقش ابراز پشیمانی کرده‌اند. دراین پرونده، دست روی بازیگران مطرح سینما گذاشته‌ایم و اعتراف‌ها به بازی‌های بدشان یا پشیمانی‌شان را از حضور در یک فیلم یا سریال بررسی کرده‌ایم.
تعداد بازیگرانی که از حضور در یک اثر پشیمان هستند بیشتر از اینهاست. مثلا محمدرضا گلزار در مصاحبه‌ای گفته بود که از بازی در «بالای شهر، پایین شهر» و «کلاغ‌پر» پشیمان است. ژاله صامتی از بازی در «آخرین بار کی سحر را دیدی؟» ابراز پشیمانی کرده بود یا صابر ابر گفته بود از اینکه در «خواب‌زده‌ها» بازی کرده عذر می‌خواهد. بهاره رهنما به خاطر بازی در «چارچنگولی» دلگیر بود و مهناز افشار هم به خاطر «مهمانخانه ماه نو» از مردم عذر خواسته بود و …
عزت‌الله انتظامی| هامون
انتظامی سال 1368 درحالی در فیلم «هامون» به کارگردانی داریوش مهرجویی بازی کرد که پیشتر در هفت فیلم با این کارگردان همکاری کرده بود و به عنوان یک بازیگر موفق شناخته می‌شد. انتظامی در این فیلم نقش وکیل هامون را بازی می‌کرد؛ وکیلی که می‌خواست حمید هامون را قانع کند از مهشید طلاق بگیرد. انتظامی بعد از بازی در این فیلم در مصاحبه‌ای گفته بود که از بازی در این فیلم ناراضی است. انتظامی توضیح داده بود: «در صحنه مرتبط با دفتر وکالت است که شخصیت وکیل کاملا شناسانده می‌شود ولی آن را به کلی حذف کردند که به لزوم حضور من در آن فیلم لطمه اساسی زد. ایراد بزرگی که به من گرفته می‌شود این است که بود و نبودت در این فیلم یکی است و نمی‌دانند که من اول بودم ولی بعد با حذف این صحنه و چند فصل دیگر »نبود» شدم. با این حال شاید هم نظر مهرجویی درست است و این امر به نفع فیلم باشد. من همیشه با کوتاه کردن فیلم موافق بودم و طرفدار زیادگویی و لفت و لعاب نیستم، اما هر نقشی باید در بیاید و بریده حرف زدن هم باید منطق خود را داشته باشد»
علی مصفا| کیف انگلیسی و پریدخت
علی مصفا در شرایطی سال 1378 در سریال «کیف انگلیسی» به کارگردانی ضیاءالدین دری بازی کرد که پیش از آن با فیلم‌های »پری» و «لیلا» بین مخاطبان شناخته شده بود و یک سیمرغ در کارنامه داشت. علی مصفا بعد از اکران فیلم «پله آخر»، در مصاحبه‌ای که درباره این فیلم بود از بازی در سریال‌های تلویزیونی ابراز پشیمانی کرد و گفت::«آن زمان چیزی که برایم کارکردن در این نوع سریال‌ها را هموار می‌کرد، تفریحی بود که سر صحنه می‌کردیم. این سیستم کلا خیلی جذاب و خنده‌دار است و وضعیت عجیب و غریبی را برای بازیگر ایجاد می‌کند. بیشتر خاطره‌های جالبی که برای دیگران تعریف می‌کنم از اتفاق‌هایی است که سر صحنه همین سریال‌ها افتاده است.» مصفا در پاسخ به این سوال که چرا در این دو سریال بازی کرده، گفته: «اشتباه کردم، سعی هم کردم که اشتباهم را تکرار نکنم.» با این‌حال او بعدتر در سریال «پریدخت» هم بازی کرد که اتفاقا نسبت به «کیف انگلیسی» سریال ضعیف‌تری از آب درآمد.
محمدرضا فروتن| ملاقات با طوطی و هشت‌پا
محمدرضا فروتن در طول فعالیت‌های حرفه‌ای‌اش در دو فیلم علیرضا داوودنژاد بازی کرد. فیلم »ملاقات با طوطی» را سال 1381 بازی کرد و دو سال بعد هم در «هشت‌پا» حضور پیدا کرد. او درحالی «ملاقات با طوطی» را بازی کرد که به خاطر «دو زن»، «قرمز»، «زیر پوست شهر»، «اعتراض» و «شب یلدا» در جایگاه مهمی قرار داشت و یک سیمرغ هم گرفته بود. فروتن در مصاحبه‌ای گفته: «کارهایی هم بوده که به خاطر دلم رفته‌ام و باعث افت من شده. مثل «ملاقات با طوطی» و «هشت‌پا» به کارگردانی علیرضا داوودنژاد. من آقای داوودنژاد را خیلی دوست دارم اما این فیلم‌ها را دوست ندارم. یعنی این سینمایی نیست که من دوست داشته باشم در آن باشم. امیدوارم که دیگر توی این سینما بازی نکنم. نه اینکه به دلم اعتماد نکنم. من آن‌موقع فیلمنامه فیلم را نداشتم. وقتی یک فیلمنامه را می‌خوانم متوجه می‌شوم که کار من هست یا نیست. این دو تنها کارهایی بوده که من فیلمنامه را نخواندم. یقینا اگر فیلمنامه داشت و می‌خواندم، بازی نمی‌کردم.«
مهران مدیری| دایره زنگی و درخت گردو
مهران مدیری از اوایل دهه هفتاد به عنوان کمدینی مطرح شناخته شد و در دهه هشتاد هم با ساخت چند سریال مهم در مرکز توجه مخاطبان قرار داشت. او سال 1386 در فیلم «دایره زنگی» به کارگردانی پریسا بخت‌آور بازی کرد و بعد از آن در مصاحبه‌ای از حضور در این فیلم گلایه کرد و گفت: « دایره زنگی فیلمی نشد که فکر می‌کردم. شاید خانم بخت‌آور از نظر خودشان فیلم خوبی ساخته باشند، اما من «دایره زنگی» را اثری خوب در کارنامه‌ام نمی‌دانم.» او سال‌ها بعد از بازی در فیلم «درخت گردو» به کارگردانی محمدحسین مهدویان هم ابراز پشیمانی کرد و گفت: «نمی‌دانم فیلم «درخت گردو» را دیده‌اید یا نه، من در آن فیلم افتضاحم. این را واقعًا می‌گویم. خیلی بد بازی کردم در آن فیلم. نمی‌دانم چرا، شاید چون دوست بودیم و من را دوست داشتند گفتند بیا و بازی کن. ولی افتضاح بودم، اگر جایزه چپق طالیی وجود داشت، حتمًا به من می‌دادند.«
ترانه علیدوستی| هرچی خدا بخواد
ترانه علیدوستی درحالی بازی در فیلم «هرچی خدا بخواهد» را پذیرفت که آثار مهمی مثل «من ترانه پانزده سال دارم»، «شهرزیبا»، «چهارشنبه‌سوری»، «درباره الی» و… را در کارنامه داشت و برای «من ترانه پانزده سال دارم» و «چهارشنبه‌سوری» سیمرغ گرفته بود. او بعد از بازی در فیلم «هرچی خدا بخواهد» به کارگردانی نوید میهن‌دوست، ابراز پشیمانی کرد و گفت: « فیلم «هرچی خدا بخواد» نقطه خجالت من است. وقتی من به گروه پیوستم قرار نبود دیگر خود شهبازی فیلم را بسازد. اما تصورم این بود که فیلمی ابزورد با طنز خاص در حال ساختهشــدن است. تصورم مثل اینکه زیادی اشتباه از آب درآمد . نه کسی من را گول زد و نه می‌توانم کسی را برای حضورم در این فیلم سرزنش کنم. فقط بینهایت از حضور در این فیلم متأسفم و قبلا هم از طرفدارانم بابت بازی در این فیلم عذرخواهی کرده‌ام.«
پرویز پرستویی| قاتل اهلی
پرویز پرستویی سال‌ها پیش از بازی در »قاتل اهلی» توانسته بود خودش را به‌عنوان یک بازیگر توانمند در سینمای ایران به اثبات برساند. او چهار سیمرغ و دو دیپلم افتخار از جشنواره فجر گرفته بود. پرستویی سال 1395 در فیلم «قاتل اهلی» به کارگردانی مسعود کیمیایی نقش حاج‌آقا دکتر جلال سروش را بازی کرد؛ یک کارآفرین موفق بخش خصوصی که نمی‌توانست شاهد فعالیت‌های غیرقانونی اطرافیانش باشد و نهایتا تصمیم به افشای خیانت‌های شرکت پیسارو که مافیای قدرت و ثروت است گرفت. پرستویی که زمانی تمایل زیادی به بازی در یکی از آثار مسعود کیمیایی داشت قبل از نمایش عمومی این فیلم به‌شدت از بازی در این فیلم ابراز پشیمانی کرد و نوشت: «با اضافه شدن دو سه سکانس جدید، تغییراتی در فیلمنامه به وجود آمده و این صدمه اساســی به فیلم زده. از اینکه از اعتماد و عشقی که به این پروژه داشتم، سوءاستفاده شد، متأسفم و به دلیل احترام ویژه‌ای که برای مخاطبان عزیز قائل هستم، خواســتم پیش از نمایش فیلم به ایشان اعلام کرده باشم که این فیلمنامه‌ای نبود که قرار بود بازی کنم و در نتیجه این فیلم که می‌توانست اثر خوبی در کارنامه همه ما ازجمله آقای کیمیایی باشد، ارزشش را به مسائل شخصی باخت.»
سام درخشانی| ماتادور
سام درخشانی سال 1392 در سریال «ماتادور» به کارگردانی فرهاد نجفی بازی کرد. همان سالی که برای «پژمان» جلوی دوربین سروش صحت رفت و موفقیت زیادی به دست آورد. او پیش از آن در سریال‌های «در چشم باد»، «نابرده رنج»، «ساعت شنی»، «خسته دلان»، «شهر دقیانوس» و … دیده شده بود و مورد توجه قرار داشت. درخشانی حضور کوتاهی در سریال «ماتادور» داشت چون خودش از یک جایی به بعد از حضور در این سریال پشیمان شد و شرایط به سمتی پیش رفت که از آنها خواست او را شهید کنند و از بازی برود بیرون. در این باره گفته: «فیلمنامه چندبار تغییر کرد و مدتها بلاتکلیف بودیم. تا اینکه دیدم از یک جای قصه به بعد شخصیت من هیچ جایگاهی در کار ندارد، چون اصلا بمبی برای خنثی کردن نیست! در واقع از یک جا پلیس متخصص خنثی کردن بمب کاربردی نداشت و حضورش اضافه بود.»
لیلا حاتمی| نهنگ آبی
لیلا حاتمی به عنوان اولین تجربه همکاری‌اش با شبکه نمایش خانگی، سال 1397 در سریال «نهنگ آبی» به کارگردانی فریدون جیرانی بازی کرد؛ آنهم در شرایطی که حاتمی به‌عنوان ستاره زن سینمای ایران به رسمیت شناخته می‌شد و دو سیمرغ و یک دیپلم افتخار و 9 بار هم نامزدی در کارنامه‌اش داشت. او خیلی زود از حضور در »نهنگ آبی» پشیمان شد و سعی کرد اشتباهش را در انتخاب این سریال اعلام کند. از ادامه همکاری با تیم »نهنگ آبی» انصراف داد و بعد هم برای اینکه مخاطبان او را مقصر ندانند، توضیحی برای این کارش منتشر کرد. او نوشت: «حضور من در این سریال با این قول و قرار صورت گرفت که این نقش در بازنویسی فیلمنامه رشد و عمق پیدا کند. وعده دادند نویسنده‌ای در راه است؛ اما هرگز نویسنده در راه، به این پروژه نرسید و نویسنده اصلی سریال و تهیه‌کننده نیز نیازی در جدی گرفتن درخواست‌های من حس نکردند. کار تا آنجا پیش رفت که توان ادامه همکاری از من سلب شد..» خلاصه اینکه نقش حاتمی از یک جایی به بعد حذف شد و سریال بدون حضور او پیش رفت.
سعید راد| سریال دل
سعید راد یکی از مهمترین بازیگرهای دهه پنجاه و شصت سینمای ایران است. در سال‌های اخیر با اینکه کمتر بازی می‌کند اما کماکان روی نقش‌های انتخابی‌اش حساس است. سال 1398 در سریال «دل» به کارگردانی منوچهر هادی بازی کرد. بعد از پخش قسمت آخر این سریال، خیلی‌ها به سکانس بیرون آمدن سعید راد از آی‌سی‌یو اعتراض کردند. او همان زمان نسبت به بازی‌اش در این سریال واکنش نشان داد و گفت: «می‌خواستم بازی در سریال‌های خانگی را تجربه کنم. نمی‌خواهم بگویم کاش نمی‌کردم چون دیر یا زود این اتفاق می‌افتاد. اما این کار راضی‌کننده نبود. چون سناریو را کامل نخوانده بودم و ۱۰ صفحه، ۱۰ صفحه در اختیار من قرار می‌دادند. از بازی در این سریال راضی نیستم چون برای این نقش ساخته نشده‌ام. آن سینمایی که کار می‌کردم، سینمای ۳۵ میلیمتری از بین رفته است. اصلا مسئله اعتراض نیست. این اشتباهی بود که من کرده‌ام و پای آن ایستاده‌ام. تا آخر کارم را تمام کردم، چون عادت ندارم کاری را قبول کنم و آن را به حال خودش رها کنم. تجربه‌ای بود که برای من جالب نبود و امیدوارم هیچ‌وقت دیگر تکرار نشود.«
