ایرنا نوشت: بازیگر «لحد» این نمایش را اثر مستندی میداند که پاسخدهنده و پاسخگو نیست و طرح کردن سوال در ذهن مخاطبان برتری و امتیاز آن به شمار میآید. وی گفت: من تلاش کردم در بین مرز خشونت و عشق بازی کنم. در واقع نقشی را به تماشا گذاشتم که هم ظالم است و هم مظلوم.
به گزارش دیده بان هنر و به نقل از خبرآنلاین؛ فریدون ولایی، امتیاز و برتری نمایش «لحد» به عنوان یک اثر مستند نمایشی را طرح سوال دانسته و توضیح داد: نمایش «لحد» جوابگو و پاسخدهنده نیست. این اثر یک واقعیت را تعریف میکند که چراییاش به گذشته و آینده آن برمیگردد. گذشته به این معنا که یک پیشینه و سابقه باید مورد بررسی قرار بگیرد و آینده به معنای پرسش ایجاد شده در مورد آن است.
این بازیگر درباره مواجهه خود برای بازی در نقش پدری که دست به قتل پسرش میزند، افزود: سعی کردم برای بازی در این نمایش با توجه به واقعی بودن آن به اسناد، گزارشها و اخبار منتشر شده مراجعه کنم. در این بررسیها به دنبال گناهکار یا مقصر نبودم.
این هنرمند مطرح کرد: پدر در این نمایش نه آنقدر خشن است که از او انتظار چنین رفتاری داشته باشیم و نه آنقدر عاشق که انتظار داشته باشیم، عشق بتواند مانع خشم او شود. من تلاش کردم در بین مرز این خشونت و عشق بازی کنم. در واقع نقشی را به تماشا گذاشتم که هم ظالم است و هم مظلوم.
ولایی با اشاره به اینکه «لحد» اثری مینیمالیستی است، بیان کرد: شکلگیری این کاراکتر در فرایند تمرینها انجام شد. برای رسیدن به نقش براساس بررسیهای انجام شده یکسری ایدههای شخصی داشتم و ایدههای کارگردان هم در این مسیر کمککننده بود.
وی بیان کرد: در طول تمرین به لحظههای حساسی از رفتار این شخصیت دست پیدا کردم. تلاش کردم در نگاه و حتی کوچکترین حرکات روی صحنه جرئینگر باشم. برای من رسیدن به این کاراکتر قدم گذاشتن در یک جزیره ناشناخته محسوب میشد.
وی با اشاره به موضوع ملتهب این اثر گفت: آنچه برای خود من هم به عنوان بازیگر جای سوال دارد، این است که چه اتفاقی باعث میشود پدر و مادر که تکیهگاه و پشتوانه فرزند هستند، دست به قتل و تکه تکه کردن او میزنند. البته در بررسی چنین رفتارهایی باید دید افراد در چه موقعیت و شرایطی قرار میگیرند که انتخاب دیگری جز ارتکاب جنایت ندارند.
وی افزود: من هیچگونه قساوت و خشونتی را تایید نمیکنم چون برای تخلیه خشم راهکارهای دیگری هم وجود دارد. اما چنین رفتارهایی نیازمند بررسی شرایط و وضعیت افراد در موقعیتهای مختلف است.
بازیگر نمایش «لحد» عنوان کرد: قطعا اعضای کشته شده یا مورد خشونت قرار گرفته یک خانواده تنها قربانی نیستند؛ بلکه افرادی که دست به این خشونت میزنند نیز به نوعی قربانی به شمار میآیند.
این هنرمند با اشاره به اینکه در داستانهای تراژیک و خانوادگی قهرمانی وجود ندارد، اظهار کرد: ما باید مباحث جامعهشناسی، آسیبشناسی و روانشناسی را در بررسی چنین رخدادهایی بررسی کنیم و بعد به ریشهیابی و کاهش آسیبها بپردازیم.
ولایی گفت: من یک پدر هستم و پس از شنیدن ماجرای واقعی این اتفاق همواره برای من سوال بوده و هست که عشق پدر و فرزند چیست و چرا این عشق نمیتواند آنها را از این رخداد تراژیک نجات دهد.
نمایش «لحد» به تهیهکنندگی داوود زارع گاریزی و کارگردانی حسین حیدریپور روایتی مستند از ماجرای قتل بابک خرمدین مستندساز و فیلمساز جوانی است که به دست پدر و مادرش مثله شد.